دیوار های سبز به عنوان عایق صوتی

ارزیابی دیوار های سبز به عنوان عایق صوتی منفعل برای ساختمانها

نکات برجسته این مقاله:

شاخص کاهش وزن صوتی ۱۵ دسی بلی با استفاده از دیوار سبز به دست آمده است.

ضریب جذب وزن صوتی ۰٫۴۰ توسط دیوار سبز یافت شد.

دیوار سبز، دارای عایق صوتی بالقوه برای معماری گیاهی است.

خلاصه

گیاهان سبز، در ساختمان ها به عنوان یک راه جالب برای بهبود کیفیت زندگی در محیط های شهری متمرکز شده است. از جمله مزایایی که با سیستم های سبز برای ساختمان ها مانند صرفه جویی در انرژی، حمایت از تنوع زیستی و کنترل طوفان آب همراه است، کاهش سر و صدا نیز است. علیرغم این واقعیت که دیوارهای سبز یکی از قوی ترین سیستم های سبز ساختمان هستند، مطالعات اندکی از پتانسیل عایق صدا در مورد آنها انجام شده است. علاوه بر این، انواع مختلف دیوارهای سبز وجود دارد؛ بنابراین، داده های موجود برای این منظور نه تنها ناقص بلکه پراکنده هستند. برای جمع آوری دانش در مورد سهم سیستم های سبز عمودی به کاهش صدا، به ویژه یک دیوار سبز مبتنی بر مدولار، دو تست آزمایشگاهی استاندارد شده انجام شد.
نتایج اصلی شاخص کاهش وزن صوتی (RW) 15 دسی بلی و ضریب جذب وزنی صدا (α) ۰٫۴۰ بود. می توان نتیجه گرفت که دیوارهای سبز، دارای پتانسیل قابل توجهی به عنوان یک ابزار عایق صدا برای ساختمان ها هستند، اما برخی از تنظیمات طراحی باید انجام شود، مانند بهبود کارایی مهر و موم کردن فواصل بین قطعات مدولار.

کلید واژه ها

سیستم های سبز عمودی

عایق صوتی

عایق صوتی موجود در هوا

ضریب جذب صدا

کاهش صدا

سیستم های هیدروپونیک

————————————————————————————————————————————————————————————————

۱٫ مقدمه

در گذشته های نه چندان دور، در شتاب جامعه به دنبال پیشرفت از طریق توسعه ی بیرحمانه، مزایای بسیاری از شهرنشینی پایدار نادیده گرفته شد. نتایج چنین رویکرد کوتاه مدتی برای همه وجود دارد: صدا، آلودگی، تراکم و فرسایش جدی کیفیت زندگی شهری. توسعه پایدار نیاز به توجه (a) کل میزبان از عناصر متصل شده، (ب) کاهش مصرف انرژی و مصرف آب، (c) به حداقل رساندن زباله و آلودگی، (D) استفاده از مواد سازگار با محیط زیست، و (الف) دسترسی به حمل و نقل عمومی کارآمد [۱) دارد.
فضای سبز شهری، از جمله سر سبزی ساختمان هایی که شامل سقف سبز و دیوارهای سبزاند، تنها یک قطعه پازل است. شهرهای مدرن بخشی عظیم از فضای سقف و دیوار را ارائه می دهند، و در بسیاری از موارد تا داخل خیابان هم کشیده میشود.
همه ی این فضا برای رشد گیاهان مناسب نیست ، اما مطمئناً بخش اعظم آن بسیار بیشتر در سالهای اخیر مورد استفاده قرار گرفته است [۱]. از جمله مزایایی که با سیستمهای فضای سبز برای ساختمانها همراه است علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی ، پشتیبانی از تنوع زیستی و کنترل طوفان آب ، ضعف صدا نیز می باشد [۲] ، [۳].
مطالعات قبلی در مورد صدای صوتی ارائه شده توسط گیاهان ، به اثر آکوستیک کمربندهای پوشش گیاهی و درختی در نزدیکی جاده ها اشاره دارد [۴]. از این مطالعات مشخص شده است که پوشش گیاهی می تواند سطح صدا را از سه طریق کاهش دهد. اول ، صدا را می توان با عناصر گیاهی مانند تنه ها ، شاخه ها و برگها منعکس و متفرق (پراکنده) کرد.
مکانیسم دوم جذب توسط گیاهان است. این اثر را می توان به ارتعاشات مکانیکی عناصر گیاهی ناشی از امواج صوتی نسبت داد و با تبدیل انرژی صوتی به گرما باعث اتلاف نشد . همچنین سهم اثرات لایه مرزی حرارتی چسبناک در سطوح گیاهی رو به تضعیف میرود.
به عنوان مکانیزم سوم، میتوان گفت که سطح صدا را می توان با دخالت مخرب امواج صوتی کاهش داد. حضور خاک می تواند منجر به تداخل مخرب بین سهم مستقیم از منبع به گیرنده و سهم منعکس شده زمین شود.
این اثر اغلب به عنوان اثر زمین آکوستیک یا شیب زمین شناخته می شود. حضور پوشش گیاهی منجر به خاک بسیار نرم (متخلخل) می شود، عمدتا به دلیل وجود یک لایه بستر و ریشه گیاهچه. این نتیجه ی یک اثر بیشتر از زمین است و ایجاد تغییر مسیر به سمت فرکانس های پایین تر نسبت به انتشار صدا در چمنزار می باشد . در نتیجه، این تخلیه ی زمین در محدود کردن فرکانس های صدای موتور معمولی (حدود ۰٫۱۰۰ کیلوهرتز) ترافیک جاده کارآمدتر است [۴].

به طور کلی، می توان در نظر داشت که اثر عایق صدا از پوشش گیاهی در محیط های شهری کوچک بوده و کاهش بین ۵ تا ۱۰ دسی بلی است. عوامل موثر بر عملکرد پوشش گیاهی در عایق صدا چندگانه هستند، مانند گونه، ابعاد صفحه نمایش و شکل و مکان با توجه به منبع سر و صدا. خود پوشش گیاهی می تواند سطح سر و صدا را تا ۸ دسی بل و گاهی اوقات بیشتر کاهش دهد [۵].

با توجه به اثرات عایق صدا از پوشش گیاهی در ساختمان ها، مطالعات قبلی معمولا اغلب سهم سقف های سبز را به عایق صوتی، در حالی که اشاره به دیوارهای سبز کمیاب تر است، در نظر می گیرد. علاوه بر این واقعیت که ، مطالعات اندکی به کاهش صدا توسط سیستم های سبز عمودی برای ساختمان ها ارائه می شود، باید در نظر داشته باشیم که این سیستم های سازنده بسیار متفاوت هستند و بنابراین رفتار آکوستیک آنها بسیار متفاوت خواهد بود.
با توجه به طبقه بندی های قبلا تاسیس شده، دیوار سبز عمودی ساختمان ها را می توان با استفاده از دو سیستم ساخت و ساز مختلف، دیوارهای سبز یا نمای های سبز [۶] مورد توجه قرار داد. با توجه به دیوارهای سبز، همچنین دیوارهای زنده نیز نامیده می شود، اساسا دو نوع اصلی می تواند متفاوت باشد. نوع اول از Geotextile Felts برای پشتیبانی از گیاهان بدون بستر استفاده میشود (شکل ۱)، در حالی که در نوع دوم، بستر و گیاهان در ظروف (جعبه ها) پلاستیکی یا فلزی، قرار میگیرند و گاهی اوقات قبل از کشت، به یک ساختار پشتیبانی عمودی یا به طور مستقیم ثابت می شوند

این مطالعه، بر روی نوع دوم ، یعنی دیوار سبز مبتنی بر مقیاس تمرکز دارد. علیرغم تفاوت های طراحی بین شرکت ها ، دیوارهای سبز مبتنی بر مقیاس، گسترده ترین سیستم هستند ، در حالی که سیستم های مبتنی بر ژئوتکستایل به دلیل گرایش هنری خود ، از کاربرد محدود تری برخوردارند.
“دانت” و ” کینگزبری”، با اشاره به کاهش صدا در بافت شهری توسط پوشش گیاهی اظهار داشتند که سطوح سخت مناطق شهری به جای جذب آن ، بازتاب صوتی دارند. نویسنده تاکید می کند که بام های سبز می توانند صدا را جذب کنند ، هم در لایه ها و هم در پوشش گیاهی نیز نقش دارند. لایه ها ، تمایل دارند که فرکانس های صدای پایین را مسدود کنند ، در حالی که پوشش گیاهی، فرکانس های بالاتر را مسدود می کنند [۳]. با این حال ، در مورد دیوارهای سبز مبتنی بر مقیاس ، لایه مستقیماً در معرض دید قرار نمی گیرد بلکه در یک ساختار سبک (پیمانه یا جعبه) قرار می گیرد که معمولاً از پلاستیک یا فلز ساخته می شود. بنابراین ، رفتار صوتی می تواند به طور قابل توجهی از آنچه که توسط سقف های سبز ارائه می شود تغییر کند.

از معدود مطالعاتی که به بررسی ظرفیت عایق بندی صوتی دیوارهای سبز می پردازد ، می توان نتیجه گرفت که این سیستم ها در بهبود آکوستیک ساختمان / شهر نقش مثبت دارند. با این حال ، این آزمایشات بسیار متفاوت هستند و نتایج آنقدر متنوع است که تعیین سهم واقعی دیوار های سبز ، یعنی سطح عایق صوتی که توسط دیوارهای سبز تهیه می شود ، دشوار است.
وونگ و همکارانش، مطالعه ای را برای ارزیابی تأثیرات صوتی سیستمهای مختلف فضای سبز عمودی در از بین رفتن دیوارهای ساختمانی انجام دادند[۷]. از نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که تلفات درج، میرایی قوی تری را نسبت به فرکانس های میانی به دلیل اثر جاذب بودن لایه نشان می دهد ، در حالی که میرایی ضعیف تر در فرکانس های بالا به دلیل پراکندگی از فضای سبز مشاهده می شود.
اگرچه هر سیستم سرسبز عمودی مورد مطالعه ای، دارای کاهش سر و صدای خوبی نیست ، کاهش دامنه فرکانس پایین تا میانه حدود ۵-۱۰ دسی بل اندازه گیری شد. برای فرکانس های بالا ، کاهش تلفات درج از ۲ تا ۳٫۹ دسی بل ، به جز یک مورد ، که به حداکثر مقدار ۸٫۸ دسی بل رسیده است. با این حال ، هدف دوم ” وونگ ” و همکارانش، مطالعه ی ضریب جذب صدا ی تعیین کننده ی یک دیوار سبز در یک محفظه واکنشی بود.
از این آزمایش می توان نتیجه گرفت که ضریب جذب صدا از سیستم فضای سبز مورد بررسی دارای مقادیر بالاتری نسبت به سایر مصالح ساختمانی و اثاثیه است. علاوه بر این ، می توان تأیید کرد که با افزایش فرکانس ها و با پوشش فضای سبز بیشتر ، ضریب جذب افزایش می یابد.
هنگام مطالعه ی تأثیرات فضای سبز عمودی بر کاهش حرارت و صدا بر روی دیوار های داخلی، نتایج مثبت توسط فرناندز-برگن و همکارانش یافت شد [۸]. با استفاده از فرکانس وزنه هایی که معادل فرکانس های صوتی که گوش انسان درک می کند ، به ترتیب به استثنای وجود و عدم فرکانس های شدید، برای تأثیر بر روی کاهش صدا ، میانگین کاهش در دسی بل بین ۲٪ تا ۳٪ بود .
ون رنترگوم ( Van Renterghem) و همکارانش، یک مطالعه عددی از سر و صدای ترافیک جاده ، که مهمترین و گسترده ترین منبع نویز محیطی در محیط شهری و پتانسیل سبز شدن قسمت هایی از ساختمان برای دستیابی به سکوت است ، انجام داده اند [۹]. سه نوع اقدامات نظری در نظر گرفته شد ، سقف های سبز ، دیوارهای سبز و موانع سر و صدای کم ارتفاع گیاهی که در نزدیکی پرچین های سقفی قرار گرفته اند. نتیجه ی این مطالعات اظهار داشت که اثرات پوشش گیاهی دیوار به شدت به فرضیات پارامترهای ماده در مورد مرجع، بستگی دارد. در حالی که آجرهای آکوستیک نرمتر فرض شده بودند ، یعنی استفاده از ضریب بازتاب ۰٫۸۲ ، اثربخشی دیوارهای سبز نسبتاً متوسط ​​می شود: حداکثر اثر، زیر ۲ دسی بل می ماند. علاوه بر این ، برخی از ناسازگاری ها، در فرکانس های بسیار کم، به نظر می رسد زیرا ضرایب جذب اندازه گیری شده از پوشش گیاهی دیوار می تواند کوچکتر از آجر باشد. با این حال ، محاسبات با استفاده از ضریب بازتاب ۰٫۹۵ می تواند به عنوان حداکثر تأثیرات احتمالی در نظر گرفته شود: تلفات درج ۴٫۴ دسی بلی در مورد نماهای کاملاً رویشی منبع کانی.
این مطالعه نشان می دهد که لایه هایی که معمولاً برای دیوارهای سبز مورد استفاده قرار می گیرند دارای منفذ بالا و چگالی کم هستند و در نتیجه یک رفتار صوتی پیچیده را نشان می دهند. بنابراین ، مقادیر جذب بالا در فرکانس های پایین تر و تغییرات شدید در ضریب جذب در فرکانس های بالاتر از ۰٫۵۰۰ کیلوهرتز مشاهده می شود و توسط مدل مورد استفاده به خوبی ضبط نمی شود.
علاوه بر این ، وجود آب در داخل لایه می تواند به شدت بر خاصیت جذب آن تأثیر بگذارد به طوری که در موارد شدید ، هنگامی که محیط متخلخل کاملاً اشباع از آب باشد ، میتوان اثرات مشابهی برای یک ماده سفت و سخت انتظار داشت.
هوروسنکوف و همکارانش، آزمایشی را در لوله ی مقاومت ظاهری برای تعیین کمیت توانایی چهار گونه گیاه مختلف در جذب صدا در برابر سطح صوتی آکوستیک یا در بالای خاک متخلخل انجام دادند [۱۰]. از نتایج بدست آمده نتیجه گرفته شد که ضریب جذب گیاهان بطور عمده توسط تراکم سطح برگ و جهت گیری زاویه برگ کنترل می شود ، به طوری که هر چه تراکم سطح برگ بزرگتر باشد و زاویه ی غالب جهت گیری برگ یک گیاه بزرگتر شود، مقادیر ضریب جذب صوتی را می توان به دست آورد. با اشاره به لایه ها، دو خاک مختلف مبتنی بر خاک رس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت ؛ یک لایه خاک با چگالی سبک و یک لایه خاک با چگالی بالا . بافت دو خاک توزیع اندازه منافذ را تعیین می کند ، که ویژگی های صوتی آنها را کنترل می کند. وجود الیاف ، ذرات بزرگ پرلیت و ژل پلیمر در لایه، منافذ زیادی ایجاد می کند و بنابراین ، به طور قابل توجهی بر ضریب جذب آکوستیک آن تأثیر می گذارد ، در حالی که بافت خاک با خاک رس با چگالی بالا با ذرات به هم چیده شده ریزتر است و قطر آن کمتر از ۲ میلی متر است. ضریب جذب خاک با نفوذپذیری کم ، چگالی بالا و خاک رس پایه کم است.
به گفته یانگ و همکارانش، ابزارآلات زمینی و پوشش گیاهی نقش های مختلفی در جذب و پراکندگی صدا دارند [۱۱]. در این مطالعه ، یک سری اندازه گیری در یک محفظه بازتابی انجام شد تا ضریب جذب تصادفی و پراکندگی پوشش گیاهی با توجه به عوامل مختلفی از جمله عمق خاک ، میزان رطوبت خاک و سطح پوشش گیاهی بررسی شود. نتایج برای عمق های مختلف خاک (۵۰ ، ۱۰۰ ، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلیمتر) نشان داد که حتی یک لایه ی نازک خاک با عمق ۵۰ میلی متر ضریب جذب قابل توجهی در حدود ۰٫۹ در ۱٫۰۰۰ کیلوهرتز فراهم می کند و فقط تغییرات جزئی در ضریب جذب تقریبا ۰٫۱ با افزایش عمق خاک اتفاق می افتد. با افزایش رطوبت خاک ، کاهش معنی داری تقریباً در حدود ۰٫۶ در ضریب جذب مشاهده شد.
با افزایش پوشش گیاهی ، ضریب جذب تقریباً ۰٫۲ در فرکانس های پایین و میانه، افزایش یافته ، در حالی که در فرکانس های بیشتر از تقریباً ۲٫۰۰۰ کیلوهرتز ، ضریب جذب کمی با حدود ۰٫۱ کاهش یافته است. تأثیر قوی تری در جذب صدا و پراکندگی صدا توسط اجزای پوشش گیاهی زیر زمینی (به استثنای ریشه و خاک) در فرکانسهای بالاتر با افزایش پوشش گیاهی یافت شد. حداکثر ضریب جذب و پراکندگی پوشش گیاهی زیرزمینی مورد مطالعه به ترتیب ۴۹/۰ در کیل هرتز و ۴۳/۰ در ۲٫۵۰۰ کیلوهرتز بود. علاوه بر این ، یک دیوار سبز با یک لایه ی بسیار متخلخل ضریب جذب نسبتاً بالایی را تقریباً در حدود ۰٫۶ حفظ می کند حتی اگر تقریباً اشباع شده باشد.
همانطور که مشاهده می شود ، تعداد مطالعات مربوط به پتانسیل دیوارهای سبز به عنوان یک ابزار عایق بندی صوتی ضعیف است و روش های استفاده شده بسیار متفاوت است. در نتیجه ، با مقایسه این روشها هیچ نتیجه گیری مداوم و پایداری حاصل نمی شود. باید در نظر گرفت که هدف نهایی آکوستیک های معماری کنترل سروصدا است که مردم در ساختمانها تحمل می کنند. اگرچه ممکن است کنترل این پارامترهای آکوستیک در ساختمانهای موجود با آزمایش درجا منطقی تر باشد ، اما بهتر است به جای شناسایی آنها هنگام عمل خیلی دیر از بروز مشکلات جلوگیری شود. بنابراین ، مطلوب است که قبل از استفاده در یک ساختمان ، رفتار آکوستیک یک سیستم ساختمانی طراحی شده پیش بینی شود. در نتیجه ، از این نتایج آزمون ، سهم منابع صوتی مختلف و جلوه های صوتی جدایی ناپذیر است. برای حل این مشکل ، باید آزمایش های آزمایشگاهی صوتی انجام شود که به شیوه ای بسیار کنترل شده ، می توان خصوصیات صوتی خاص یک ماده یا عنصر ساختمانی را اندازه گیری یا محاسبه کرد. براساس این ایده ، هدف اصلی از این مطالعه اندازه گیری ویژگی های آکوستیک در شرایط آزمایشگاهی یک دیوار سبز مبتنی بر مقیاس است. این داده ها باید دانش مربوط به سهم سیستم های فضای سبز عمودی در کاهش سر و صدا را در مقیاس شهری و ساختمان افزایش دهند.

۲٫ مواد(متریال) و روش ها

۲٫۱٫ توضیحات دیوار سبز

برای این ارزیابی دیوارهای سبز به عنوان سیستم عایق بندی صوتی منفعل برای ساختمانها ، از یک سیستم مبتنی بر مقیاس پیش فرض موجود استفاده شده است [۱۲]. این سیستم مبتنی بر مقیاس، پلی اتیلن بازیافتی است که در برابر اشعه ماوراء بنفش مقاوم است و از عرض ۶۰۰ میلی متر به عرض ۴۰۰ میلی متر و ۸۰ میلی متر ضخامت برخوردار است (شکل ۳). هر واحد کشت مدولار یک جعبه بسته است که با یک لایه ی قابل بازیافت و سازگار با محیط زیست سازگار است: فیبر نارگیل.
ضخامت پلاستیک بازیافت شده (۳ میلی متر) ، در کمک به حل مشکل محیطی با بازیافت پلاستیک ، مقاومت نیز ایجاد می کند و از تبخیر آب از ریزوسفر گیاهان جلوگیری می کند ، در نتیجه به افزایش راندمان مصرف آب کمک می کند. تبخیر کمتر از این واحد یکی از اصلی ترین مزیت های آن نسبت به سیستم های مبتنی بر ژئوتکستایل است. تبخیر کمتر از این واحد، یکی از اصلی ترین مزیت های آن نسبت به سیستم های مبتنی بر ژئوتکستایل است. هر واحد، قلاب پلی اتیلن بازیافت شده ای دارد که آنها را به ساختار پشتیبان نگه می دارد. ساختار پشتیبانی، از لوله های استیل ضد زنگ ساخته شده است که در آن پیمانه ها روی قلاب ها آویزان شده اند به طوری که نمی توان آنها را عمود بر دیوار کشید و از سرقت جلوگیری کرد. سیستم آبیاری به تکنیک های باروری پاسخ می دهد به این صورت که در آن محلول مواد مغذی از طریق قطرات خود توزیع می شود ، به طوری که با تنظیم محلول غذایی ، می توان رشد گیاه را کنترل کرد و باعث کاهش نیاز به آبیاری شد.
این سیستم شامل دو شبکه لوله ی مستقل است:
یک سیستم تزریق لقاح تحت فشار (۲-۵ بار) و یک سیستم تخلیه که از جاذبه برای جمع آوری زهکشی در مخزن ذخیره که از آن بعداً پمپ می شود استفاده می کند. قبل از چرخش ، محلول مواد مغذی موجود در مخزن ذخیره با استفاده از محلول اسید پراستریک دوباره تنظیم و ضد عفونی می شود. ویژگی اساسی سیستم باروری این است که محلول غذایی که وارد هر واحد کشت مدولار می شود با زهکشی هیچ واحد کشت مدولار دیگری تماس نمی گیرد. در نتیجه ، خطر انتقال عفونت از یک واحد کشت مدولار به دیگری وجود ندارد.
این عدم خطر مهمترین مزیت این سیستم در مقایسه با سایر سیستم ها مانند باغ های عمودی بر اساس طرح های مبتنی بر ژئوتکستایل است. این دیوار سبز برای استفاده از هر بوته کوچک طراحی شده است ، اگرچه معمولاً از گیاهان بومی که به خوبی با آب و هوا سازگار هستند استفاده می شود. در این مطالعه از گونه Helichrysum thianschanicum استفاده شد.
این گیاه به دلیل مقاومت زیاد در برابر خشکسالی و درجه حرارت زیاد ، در باغداری در آب و هوای مدیترانه و به ویژه در نمای گیاهان بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. هر جعبه دارای ۲۴ گیاه از پوشش گیاهی با طول ​​متوسط ​​۰٫۴ متر است.

شکل ۳٫ مدل های پلی اتیلن بازیافت شده با Helichrysum thianschanicum

۲٫۲٫ ارزیابی عایق صوتی

۲٫۲٫۱٫ اندازه گیری عایق صدا در هوا

اندازه گیری و محاسبه ویژگی های عایق صوتی عناصر ساختمان با استانداردهای UNE-EN ISO 10140-2 تنظیم می شود. عناصر جداسازی می توانند بین دو اتاق مختلف مانند درب یا پارتیشن و یا بین داخل و خارج از منزل مانند دیوارها ، پنجره ها و غیره قرار گیرند . این تست ها بسته به نوع عنصری که باید مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرند ، در اتاق های انتقال (کنار هم) ، عمودی یا افقی انجام می شوند.
در طول آزمایش ، یک سیگنال صوتی در اتاق منبع ایجاد می شود و میزان صدا در هر دو اتاق (در باند های اکتاو یک سوم) اندازه گیری می شود. از تفاوت های این سطوح ، منحنی جداسازی صدا برای پارتیشن مورد آزمایش بدست می آید و از نظر فنی شاخص کاهش صدا (R) از عنصر ساختمان تجزیه و تحلیل شده، نامیده می شود و بستگی به فرکانس آن دارد. این نتایج همچنین می تواند به شاخص عایق بندی وزنی وزنه (Rw) ترجمه شود ، این یک مقدار است که به صورت یک عدد واحد بیان می شود (UNE-EN ISO 717-1). این شاخص اطلاعات کمتری را نسبت به منحنی برقرار می کند (مقادیر R بسته به فرکانس) ، اما مدیریت آن ساده تر است و ممکن است از آن برای مقایسه عناصر ساختمان استفاده شود. این استاندارد همچنین روشی را برای به دست آوردن اصطلاحات صحیح هم برای صدای ترافیک (Ctr) و هم برای صدای صورتی (C) در بر می گیرد. طیف صدای ترافیکی هنجار شده، وزن بیشتری به فرکانس های کم می دهد و این امکان را می دهد تا شاخص های صوتی واقع گرایانه تری در برابر ترافیک شهری ، ترافیک راه آهن با سرعت کم ، موسیقی دیسکو یا صداهای خاص صنعتی (Rw + Ctr) جمع آوری شود. شاخص عایق ناشی از صدای صورتی در برابر سر و صدای ترافیک با سرعت زیاد ، هم در جاده و هم در راه آهن ، فعالیت های زندگی (صحبت کردن ، موسیقی ، رادیو و تلویزیون) یا سر و صدایی که در منازل ایجاد می شود (Rw + C) واقعی تر است.
با هدف اندازه گیری ظرفیت صوتی دیوار سبز ، استاندارد عایق صوتی موجود در هوا UNE-EN ISO 10140-2 انجام شد. نمونه مورد استفاده شامل ۱۰ واحد کشت مدولار(مقیاسی) بود ، مساحتی به عرض ۱٫۲۰۵ میلی متر و ۲٫۰۰۵ میلی متر ارتفاع را نشان می داد. نمونه در یک دیوار قرار داده شده بود ، هر پیمانه از دو نوار استیل افقی به قطر ۰٫۰۲ متر آویزان شده و محیط با آب بندی مشبک Perennator TX 2001 S برای انجام نیازهای آزمایش مطابق با استاندارد مهر و موم شده بود(شکل ۴).

این آزمایش در محفظه های انتقال افقی متشکل از یک منبع مبدا و یک اتاق پذیرش انجام شد که مشخصات استاندارد را برآورده می کند (شکل ۵).
در جدول ۱ ، ابزاری که برای انجام آزمایش عایق صوتی هوایی مورد استفاده قرار گرفته خلاصه شده است.

شکل ۵٫ طرح محفظه انتقال افقی

جدول ۱٫ ابزار اندازه گیری عایق صدا در هوا.

شاخص کاهش صدا (R) برای هر یک از اکتاو های یک سوم با توجه به UNE-EN ISO 10140-2 محاسبه شده است. عبارت R به شرح زیر است:
(۱)
R = L1-L2 + 10 · lgSA

در جایی که L1 متوسط ​ فشار صدا در اتاق مبدا باشد ، L2 میانگین سطح فشار صوت در اتاق پذیرنده است ، S مساحت نمونه است و A معادل میزان جذب صدا در اتاق پذیرش است. سطح فشار متوسط ​​صدا L1 و L2 با انتشار یک صدای سفید مساوی (بین ۰٫۱۰۰ کیلو هرتز و ۵ کیلو هرتز) با استفاده از یک منبع همه گیرنده متحرک اندازه گیری شد.

با استفاده از میکروفون ، چرخش با شعاع یک متر با سرعت ۱۶ ثانیه بر سیکل برای ۳۲ ثانیه در سیکل اندازه گیری شده ، قسمت صوتی در اتاق و منبع دریافت شده است. مساحت جذب معادل صدا به عنوان زمان بازتاب (T) در اتاق پذیرش با استفاده از فرمول Sabine اندازه گیری شد:
(۲)
B = 0.16 · VT

جایی که B مساحت جذب صدای برابر در اتاق پذیرنده است ، T زمان واژگونی اتاق پذیرنده و V حجم اتاق دریافت کننده است. زمان واژگونی اتاق پذیرش با استفاده از دو موقعیت منبع و سه موقعیت میکروفون ثابت برای هر موقعیت منبع تعیین شد ، هر یک از جابجایی های میکروفون با ۱۲۰ درجه جبران می شوند. در فرکانس ۵ کیلوهرتز ، زمان واژگونی اندازه گیری شده به دلیل وجود نمونه به مقدار ۹۷/۰ <1 بود.
سرانجام ، سر و صدای پس زمینه اتاق پذیرش برای هر اکتاو یک سوم از ۰٫۱ کیلوهرتز به ۵ کیلو هرتز، با توجه به همان روشی که برای قسمت صوتی در اتاق گیرنده اندازه گیری می شود، رسید.

۲٫۲٫۲٫ اندازه گیری میزان جذب صدا در یک اتاق بازتاب

ضریب جذب صدا α از یک ماده یا یک عنصر ساختاری به عنوان نسبت انرژی صوتی که توسط ماده از یک رویداد جذب می شود تعریف شده است. از آنجا که این ظرفیت جذب به فرکانس صدا بستگی دارد ، ضریب جذب صدا α معمولاً با استفاده از یک منحنی، بسته به فرکانس های صدا نشان داده می شود ، اگرچه می تواند به عنوان یک شاخص جهانی واحد نیز بیان شود.
در تست های آزمایشگاهی ، α معمولاً در باند اکتاو یک سوم اندازه گیری می شود. جدول ۲ مقادیر معمولی برای ضریب جذب صدای برخی از مصالح ساختاری رایج در باند اکتاو [۱۳] را نشان می دهد. به طور کلی می توان اظهار داشت که فرکانس های پایین جذب نسبت به فرکانس های بالا دشوارتر هستند.

جدول ۲٫ ضرایب جذب صدا از مصالح ساختمانی مشترک [۱۳].

تست جذب صدا طبق استانداردهای UNE-EN ISO 354 انجام شده است. نمونه شامل یک نمونه اولیه است که از ۴۲ واحد کشت مقیاسی (۸/۲ ۳٫ ۶/۳ متر مربع = ۱۰٫۰۸ مترمربع) تشکیل شده است. نمونه اولیه در داخل اتاق بازتاب در یک موقعیت افقی ساخته شده است و یک محفظه هوا ۱۲۰ میلی متر را در زیر پیمانه ها قرار داده است که چهار ساقه چوبی هرکدام همان شرایط را بازسازی می کنند که در آن می توان دیوار را روی دیوار ساختمان نما نصب کرد. موقعیت افقی بر نتایج نهایی تأثیر نمی گذارد. در اطراف نمونه ، یک قاب محیطی چوبی قرار داده شده و سوراخ با نوار بسته شده است (شکل ۶).

این آزمایش در یک محفظه قابل برگشت در ۷×۶×۵ متر و مساحت کل سطوح آنها (دیوارها ، کف و سقف) در ۸/۲۱۱ متر مربع انجام شده است. پراکندگی میدان پر طنین در محفظه ی بازتابی با استفاده از بیست منتشرکننده (بین ۰٫۸ تا ۱ مترمربع) که از سقف محفظه و هشت پخشگر در گوشه به حالت تعلیق درآمده بودند (شکل ۷) ایجاد شد. محفظه ی بازتاب، مشخصات استاندارد را راضی می کند.

شکل ۶٫ نمونه اولیه در اتاق Reverberation.

جدول ۳ ابزاری را که برای اندازه گیری میزان جذب صدا در اتاق بازتاب استفاده شده است ، خلاصه می کند.

جدول ۳٫ ابزار دقیق برای اندازه گیری میزان جذب صدا در هوا.

ضریب جذب صدا (α) برای هر باند اکتاو یک سوم بین ۰٫۱۰۰ کیلو هرتز و ۵ کیلو هرتز طبق استاندارد با استفاده از فرمول زیر تعیین شد:
(۳)
α = CTS

جایی که CT مساحت جذب معادل نمونه (متر مربع) و S مساحت نمونه آزمایش (M2) است.

سطح جذب معادل نمونه با استفاده از فرمول زیر محاسبه شد:
(۴)
CT = 55.3 · V · ۱c2 · T2-1c1 · T1-4 · V (m2-m1)

جایی که V حجم محفظه ی بازتاب خالی (m3) است ، c1 سرعت انتشار صدا در هوا در محفظه بازتاب خالی (m / s) است ، c2 سرعت انتشار صدا در هوا در محفظه ی بازتاب با نمونه (m / s) ، T1 زمان واکنشی در اتاق (های) بازتاب خالی (T) است ، T2 زمان واژگون شدن محفظه ی بازتاب با نمونه (های) نصب شده است ، و m1 و m2 ضریب میرایی صدا هستند که مطابق با ISO 9613-1 و با استفاده از شرایط آب و هوایی در محفظه ی بازتاب، محاسبه می شوند.

زمان واکنش از طریق میانگین میزان انتشار صوت برابری از طریق دو منبع صدای همه جانبه با استفاده از شش موقعیت میکروفن ثابت اندازه گیری شد. برای هر میکروفون و موقعیت منبع ، زمان واژگونی به عنوان میانگین پنج منحنی پوسیدگی در هر باند اکتاو یک سوم از ۰٫۱۰۰ کیلو هرتز به ۵ کیلو هرتز گرفته شد. زمان واکنش در محفظه ی بازتاب، چه خالی و چه با نمونه ی داخل آن ، بطور متوالی اندازه گیری شد.

۳٫ نتایج و مکالمات

۳٫۱ اندازه گیری عایق صدا در هوا

شاخص کاهش صدا (R) ویژگی های عایق صدای یک ماده یا ماده ساختاری را در یک اندازه گیری باند آزمایشی آزمایشگاهی مشخص می کند. R مطابق با استانداردهای UNE-EN ISO 10140-2 محاسبه می شود. این آزمایشات در منطقه آکوستیک آزمایشگاه کنترل کیفیت ساختمانها – دولت Basque، که توسط TECNALIA اداره می شود [۱۴]، انجام شد.

شرایطی که در آن آزمایش انجام شده است به شرح زیر است: حجم اتاق پذیرش ۵۵ متر مکعب ، حجم اتاق منبع ۶۵ متر مکعب ، مساحت نمونه ۲٫۴۲ مترمربع ، جرم سطح تخمین زده شده ۵۷ کیلوگرم بر مترمربع ، دمای اتاق ۱۱٫۴ درجه سانتی گراد ، رطوبت نسبی اتاق ۵۶٪ و فشار اتاق ۹۶۸ مگا بار بود.

شاخص کاهش صدا (R) از اندازه گیری های آزمایشگاه در جدول ۴ و شکل ۸ خلاصه شده است.

شکل ۸٫ مقادیر شاخص کاهش صدا (R) اندازه گیری شده.

جدول ۴٫ مقادیر شاخص کاهش صدا اندازه گیری شده (R).

شاخص کاهش صدای سنگین (RW) یک مقدار واحد است که عایق صوتی موجود در هوا از یک ماده یا یک عنصر سازنده را در طیف وسیعی از فرکانس ها مشخص می کند. Rw از مقادیر R مطابق با استانداردهای UNE-EN ISO 717-1 محاسبه می شود. شاخص کاهش صدای سنگین ،Rw = 15 dB محاسبه شده بود و اصطلاح صحیح برای صدای سنگینCtr = − ۱ db و برای صدای صورتی C = B 1 dB بود. در صورت استفاده از پیمانه ها به عنوان یک مانع صوتی ، آنها به عنوان B1 درج می شوند.

در شکل ۹ ، مقایسه ای بین نتایج برای شاخص کاهش صدای دیوار سبز (R) با توجه به مقادیر R برای مواد مختلف و محلول های سازنده [۱۵] نشان داده شده است. مواد و راه حل های سازنده برای این مقایسه به شرح زیر است:

الف:
شیشه دو جداره حرارتی (۶-۱۲-۶) ، قاب چوب (۳۰ Rw = 30).

ب:
آجر ، ضخامت ۱۰۰ میلی متر ، تمام نشده (Rw = 44).

پ:
قطعه ی متراکم سبک ۲۱۵ میلی متر ضخامت دارد و در هر دو طرف از گچ استفاده می شود (Rw = 51).

ت:
دو صفحه از لایه ی گچی ۱۲٫۵ mm + ۱۹ mm ، بر روی ستون های فلزی ، که توسط حفره ۲۵۰ میلی متر با پشم معدنی ۱۰۰ میلی متر از هم جدا شده اند (Rw = 70).

شکل ۹٫ مقایسه ضریب کاهش صدا (R) بین دیوار سبز (GW) و محلول های سازنده معمولی:

الف: لعاب حرارتی مایع (۶-۱۲-۶) ، قاب چوب ،

ب: آجر ، ضخامت ۱۰۰ میلی متر ، تمام نشده.

ج – بلوک های سبک وزن ۲۱۵ میلی متر ضخامت با گچ در هر دو طرف.

د: دو برگ از تخته گچ ۱۲٫۵ میلی متر + ۱۹ میلی متر بر روی ستون های فلزی ، که توسط حفره ۲۵۰ میلی متر با پشم معدنی ۱۰۰ میلی متر از هم جدا شده اند.

همانطور که در شکل ۹ مشاهده می شود ، ظرفیت دیوار سبز برای کاهش صدای موجود در هوا ، که با ضریب R بیان می شود ، از سایر راه حل های سازنده پایین تر بود. باید در نظر داشت که اصول اساسی عایق صدا، جرم ، آب بندی و عایق بندی ساختاری است. بنابراین ، این مقدار را می توان با جرم پایین دیوار سبز که تقریباً ۵۰ کیلوگرم در متر مربع است ، در مقایسه با جرم آجر ۲۰۰ کیلوگرم بر متر مربع یا ۲۸۰ کیلوگرم بر مترمربع از بلوک مصالح سبک وزن مقایسه کرد.

اما ، با اشاره به عدم نفوذپذیری ، این واقعیت که دیوار سبز از قطعات مدولار (مبتنی بر مقیاس) ساخته شده است ، بیانگر وجود اتصالات است که ممکن است تداوم بین پیمانه ها را مختل کند و به تبع آن آب بندی ، برخلاف راه حل های دیگر ، مانند دو جداره حرارتی یا دو صفحه تخته گچ با پشم معدنی محاسبه گردد. در صورت متصل شدن اتصالات بین پیمانه ها ، شاخص کاهش صدای سنگین محاسبه شده Rw = 18 و اصطلاحات اصلاح شده برای صدای بلند Ctr =-1 dB و برای صدای صورتی C = −۱ dB بود. در صورت استفاده از پیمانه ها به عنوان یک مانع صوتی ، آنها را به عنوان B2 معرفی می کنیم.
سرانجام ، عایق بندی ساختاری به معنی جلوگیری از تماس بین فضاها برای عایق کاری است که باید هنگام نصب دیوار سبز روی نمای ساختمان مورد توجه قرار گیرد ، زیرا می توان میزان عایق صوتی را که توسط دیوار سبز تهیه شده است (مقدار R) به دلیل کاهش تماس و اثر لرزش از طریق لنگرها به دیوار ساختمان، محاسبه کرد.

۳٫۲ اندازه گیری میزان جذب صدا در یک اتاق بازتاب

تست جذب صدا طبق استانداردهای UNE-EN ISO 354 انجام شده است. این آزمایشات در منطقه آکوستیک آزمایشگاه کنترل کیفیت ساختمانها – دولت باسک با مدیریت TECNALIA [14]، انجام شد.

شرایطی که در آن تست نما انجام شده است به شرح زیر است: حجم اتاق بازتاب ۶/۲۰۹ مترمکعب ، سطح اتاق بازتاب ۲۱۱٫۸ مترمربع ، مساحت نمونه ۸٫۱۰ مترمربع ، جرم تخمینی سطح ۵۱ کیلوگرم در مترمربع ، دمای اتاق خالی ۱۵٫۵ درجه سانتیگراد ، رطوبت نسبی اتاق خالی ۵۰٪ ، فشار اتاق خالی ۹۷۱ مگابار ، درجه حرارت اتاق با نمونه داخل آن ۱۵٫۵ درجه سانتیگراد ، رطوبت نسبی اتاق با نمونه داخل ۷۳% بود. و فشار اتاق با نمونه ی داخل آن ۹۷۱ مگابار بود.
در جدول ۵ نتایج آزمون که در آن زمان واژگون شدن اتاق خالی (T1) و زمان بازتاب بعد از قرار دادن نمونه در داخل اتاق (T2) ، و همچنین تفاوت بین این دو مقدار (T1 – T2) ، خلاصه شده ، قابل مشاهده است. در جدول ۵ مقادیر به دست آمده برای ضریب جذب صدا α در باندهای اکتاو یک سوم بین ۰٫۱۰۰ و ۵۰۰۰ کیلوهرتز نشان داده شده است. مقدار محاسبه شده ضریب جذب صدای سنگین ۴۰/۰ = α بود.

جدول ۵٫ زمان اندازه گیری بازتاب و ضریب جذب صدا اندازه گیری شده است.

در شکل ۱۰ ، زمانهای بازتاب برای اتاق خالی و برای اتاق با نمونه موجود در داخل ترسیم شده است. پس از معرفی دیوار سبز در محفظه بازتاب ، کاهش قابل توجهی در زمان واژگونی رخ داده است. این یافته ها مطابق با یافته هایی است که توسط وونگ و همکارانش به دست آمده است. [۷] ، که در آن کاهش قابل توجهی در زمان بازتاب اندازه گیری شد ، به خصوص در محدوده ی فرکانس بین ۰٫۲۰۰ کیلو هرتز و ۱ کیلو هرتز.
در این مطالعه ، تفاوت در زمان بازتاب قبل و بعد از قرار دادن نمونه در داخل اتاق بازتاب از ۴٫۲ تا ۵٫۹ در باند فرکانس بین ۰٫۱۲۵ کیلو هرتز و ۱ کیلو هرتز است. به همین ترتیب ، این اختلاف بین زمان های بازتاب با افزایش فرکانس کاهش می یابد و عملا در ۵ کیلوهرتز از بین می رود.
شکل ۱۱ نتایج به دست آمده در اتاق بازتاب برای ضریب جذب صدا توسط وونگ و همکارانش مقایسه می کند [۷] و نتایج به دست آمده برای دیوار سبز که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است. نمونه ای که توسط یانگ و همکارانش استفاده شده است. آزمایش شامل دو قاب چوبی با قفسه های مختلف است که به سمت داخل شیب دار می شوند و در آن چندین گلدان گیاه برای شبیه سازی یک دیوار سبز قرار داده شده است.
بسته به تعداد گلدان های موجود در هر قفسه ، پوشش می تواند متفاوت باشد به طوری که می توان به ۴۳٪ ، ۷۱٪ یا ۱۰۰٪ رسید. به گفته این نویسنده ، لایه با جذب انرژی صوتی عملکرد خوبی در فرکانس های پایین دارد ، در حالی که گیاهان در فرکانس های بالاتر عملکرد بهتری دارند ، اگرچه مکانیسم آنها پراکندگی طنین صدا است. با این حال ، این واقعیت در منحنی ضریب جذب صدا منعکس نشده است (شکل ۱۱) ، زیرا مقادیر کمتر از ۰٫۳ از محدوده فرکانس ۰٫۱۰۰ تا ۰٫۴۰۰ کیلو هرتز بودند.

شکل ۱۱٫ مقایسه ی ارزش ضریب جذب صدا بین دیوار سبز و نتایج گزارش شده توسط یانگ و همکارانش. [۷]

با توجه به دیوار سبز که در مطالعه حاضر مورد آزمایش قرار گرفته است ، ضریب جذب صدا بین ۰٫۳۵ و ۰٫۵۱ ثابت باقی می ماند و این نشان دهنده ی عملکرد خوب دیوار سبز نه تنها در فرکانس های پایین بلکه در فرکانس های بالا نیز می باشد. همچنین باید در نظر داشت که در این مطالعه نمونه با محفظه هوا به ضخامت ۱۲ سانتی متر ساخته شده است به گونه ای که این آزمایش شرایط واقعی قرارگیری در یک نمای ساختمان را شبیه سازی می کند.
علاوه بر این ، ضریب جذب صدای به دست آمده با استفاده از دیوار سبز به طور قابل توجهی با آنچه که توسط یانگ و همکارانش به دست آمد [۱۱]، با یک نوع شناخت متفاوت از دیوار سبز و بدون پوشش گیاهی، کاملا متفاوت بود.
نتایج بدست آمده توسط یانگ و همکارانش ، ضریب جذب صدا ، برای سطح قابل توجهی از محتوای آب در لایه ، بین ۰٫۴ و ۰٫۸ را نشان داد ، که نشان دهنده ی کاهش در فرکانسهای کم از ۰٫۶ (۰٫۱۰۰ کیلوهرتز) به ۰٫۴ (۰٫۱۶۰ کیلوهرتز) و افزایش دوباره به ۰٫۷ (۰٫۴۰۰ کیلوهرتز) است و ثابت ماندن در این سطح از ۰٫۴۰۰ تا ۴ کیلوهرتز و سرانجام ، از ۴ کیلوهرتز فرکانس به ۰٫۸ افزایش یافته است.
دیواری که توسط یانگ و همکاران آزمایش شده است، تفاوت آن با آنچه در مطالعه حاضر آزمایش شده است بسیار متفاوت است ، زیرا این سیستم شامل یک سیستم مقیاسی بود که از قاب های فلزی گالوانیزه ساخته شده بود تا برای پوشاندن یک ساختمان طراحی شده باشد. پوشش های ژئوتکستایل یک شبکه ی فولادی و لایه ای از (الیاف نارگیل با مقداری پرلیت و پلیمر نگهدارنده آب) را در اختیار داشتند. این دیوار دارای عمق ۲۰۰ میلی متر بود.
از این دستاوردها می توان نتیجه گرفت که دیوارهای سبز ظرفیت جذب صوتی خوبی دارند ، اما میزان سهم آنها بستگی به طراحی و موادی دارد که در هر سیستم مورد استفاده قرار می گیرد.
با داده هایی که در این مطالعه به دست آمده و مقایسه آنها با مطالعات قبلی ، می توان پتانسیل دیوارهای سبز به عنوان ابزاری برای عایق صوتی ساختمانها را تأیید کرد. با این حال ، تعداد کمی از مطالعات انجام شده قبلی و تفاوت در سیستم های ساختمانی که در این مطالعات استفاده شده اند ، امکان دستیابی به مقادیر دقیق سهم واقعی دیوارهای سبز در کاهش صدا در ساختمان ها را فراهم نمی کند.

شکل ۱۲ مقادیر به دست آمده برای ضریب جذب صدای دیوار سبز و مصالح ساختمانی متداول را مقایسه می کند [۱۳].

دیوار سبز نسبت به بسیاری از این مواد در فرکانسهای پایین ، ویژگی های جذب صوتی یکسان و یا بهتری را ارائه می دهد. علاوه بر این ، اگرچه دیوار سبز نمی تواند با موادی مانند تخته فایبرگلاس رقابت کند ، اما در فرکانس های بالا نیز عملکرد خوبی دارد.

شکل ۱۲٫ مقایسه ارزش ضریب جذب صدا بین دیوار سبز و مصالح ساختمانی مشترک.

۴٫ نتیجه گیری

در این مطالعه ، استفاده از دیوار سبز به عنوان یک سیستم عایق صوتی منفعل برای ساختمانها مورد بررسی قرار گرفت. در بررسی مطالعات قبلی در مورد سهم عایق بندی صوتی دیوارهای سبز به ساختمانها ، مشخص شد که تعداد مطالعات تا به امروز بسیار اندک است. علاوه بر این ، به دلیل اینکه روش های آزمایشی مورد استفاده در این مطالعات بسیار متفاوت بودند و سیستم های ساختمانی که مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند نیز با یکدیگر تفاوت زیادی داشتند ، نتیجه گیری محکمی حاصل نمی شود.

از آنجا که دیوارهای سبز سیستمهای ساختمانی بسیار جدیدی هستند ، لازم است داده های مربوط به خواص صوتی آنها را در آزمایشگاه به صورت کنترل شده و مطابق با استانداردهای بین المللی بدست آورید تا بتوانید نتایج حاصل از مطالعات سیستم های مشابه را با یکدیگر مقایسه کنید. این روش پس از نصب عنصر ساخت و ساز در ساختمان ها ، که از ویژگی های محیط ساختمان مانند سیستم های لنگر انداز و انتقال صدای احتمالی آنها و یا صداهای خارج از آن ، ناشی می شود ، از مشکل اندازه گیری درجا جلوگیری می کند.

این آزمایشات برای اندازه گیری عایق صدا در هوا مطابق با استانداردهای UNE-EN ISO 10140-2 انجام شد. نتایج و نتیجه گیری بدست آمده به شرح زیر است:

–

شاخص کاهش صدا (R) از اندازه گیری های آزمایشگاه در جدول ۴ و شکل ۸ خلاصه شده است.

–

شاخص کاهش صدای سنگین محاسبه شده Rw = 15 dB بود ، و اصطلاحات صحیح برای صدای سنگین Ctr = d 1 dB و برای صدای صورتی C =-1 dB بود. در صورت استفاده از مقیاس ها به عنوان یک مانع صوتی ، آن را به عنوان B1 قرار می دهیم.

–

این مقادیر ، اگرچه پایین تر از دیگر مقادیر برای سایر راه حل های سازنده مشترک ، امیدوار کننده است و می تواند با برخی از پیشرفت های ساده افزایش یابد تا هم جرم این سیستم سازنده را افزایش داده و هم به طور موثر اتصالات را بین قطعات مدولار ببندید. در این حالت شاخص کاهش وزن محاسبه شده Rw = 18 و اصطلاحات صحیح برای صدای سنگین Ctr = − ۱ dB و برای صدای صورتی C = − ۱ dB بود، در صورتی که مقیاس ها به عنوان مانع صدا استفاده می شدند، در رتبه ی B2 قرار گرفت.

علاوه بر این ، از اندازه گیری میزان جذب صدا در اتاق واژگون سازی مطابق با استانداردهای UNE-EN ISO 354 ، یافته ها و نتیجه گیری اصلی به شرح زیر است:

–

زمان های برگشت ، هر دو اتاق خالی (T1) و بعد از قرار دادن نمونه در داخل اتاق (T2) و همچنین مقادیر ضریب جذب صدا α ، در جدول ۵ خلاصه شده است.

–

مقدار محاسبه شده ضریب جذب صدای سنگین ۴۰/۰ = α بود.

با مقایسه ی این نتایج با نتایج مطالعات قبلی می توان نتیجه گرفت که ورود نمونه ی دیوار سبز به داخل اتاق بازتاب به معنی کاهش زمان واژگونی (از ۴٫۲ تا ۵٫۹ در این مطالعه) ، برجسته و کمیت ظرفیت جذب صدا در این سیستم های ساختمانی است.

با توجه به ضریب جذب صدا ، اختلافاتی با مطالعات قبلی مشاهده شد که به احتمال زیاد به دلیل تفاوت در سیستم سازنده آزمایش شده در هر مورد است. اما ، با وجود این اختلافات ، پتانسیل ابزار عایق صدا در دیوار سبز برای ساختمانها قابل تأیید است.

دیوار سبز، ضریب جذب صوتی مشابه یا بهتری نسبت به سایر مصالح ساختمانی رایج نشان داد و تأثیرات آن بر فرکانسهای پایین از اهمیت ویژه ای برخوردار بود زیرا خواص مشاهده شده آن در فرکانسهای پایین بهتر از برخی از مواد جاذب صدا است.

با توجه به اینکه فرکانس صدا در حدود ۶۰ دسی بل بوده است ، این مربوط به فرکانس جادویی است که این نمای سبز مدولار از نظر جذب صدا کارآمد تر است ، بنابراین می توان از آن در مکانهای عمومی به عنوان مثال رستوران ها ، هتل ها و نیمی از محل عبور و مرور مردم در خیابان استفاده کرد.

در این مطالعه ، تنها انتقال مستقیم صدا از طریق دیوار سبز در نظر گرفته شده است. از آنجا که صدا نیز می تواند از طریق مسیرهای غیرمستقیم منتقل شود ، مطالعات آینده باید وضعیت واقع بینانه تری را با دیوار سبز که روی دیوار نمای ساختمان قرار داده شده ، در نظر بگیرد.

منبع: sciencedirect